در این یادداشت از باب تبرک به ذکر چند نمونه از روایات دال بر فضیلت شیعیان علی(علیه السلام) و فرزندان ایشان پرداخته ایم، باشد که مقبول در گاه ولایت واقع گردد و ما را نیز جزو شیعیان خود قرار دهند:
روایت نخست:
عبد الله بن عمر گفت: از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) در مورد علی بن ابی طالب(علیه السلام) [به طور توهین آمیزی] سوال کردیم. آن حضرت خشمگین شد و فرمود:
چرا عده ای به بدی یاد می کنند از کسی که مقام و منزلتش نزد خدا، همچون مقام و منزلت من است.؟!
آگاه باشد هر کس علی را دوست بدارد، مرا دوست می دارد و هر کس مرا دوست بدارد خداوند از او راضی است و هر کس خدا از او راضی باشد، پاداشش را بهشت قرار می دهد. بدانید هر کس علی را دوست بدارد از دنیا نمی رود مگر اینکه از حوض کوثر بنوشد و از درخت طوبی بخورد و جایگاه خود را بهشت ببیند. آگاه باشید، هر کس علی را دوست بدارد، نماز، روزه و شب زنده داری اش پذیرفته می شود و دعایش مستجاب می گردد. بدانید هر کس علی را دوست بدارد، فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند و درهای هشتگانه بهشت بر او گشوده می شود تا از هر دری که بخواهد، بدون حساب وارد شود. آگاه باشید، هر کس علی را دوست بدارد خداوند نامه عملش را به دست راستش می دهد و به حساب او همچون حساب انبیاء رسیدگی می کند. بدانید، هر کس علی را دوست بدارد ، خداوند شدت و سختی جان دادن را بر او آسان می کندو قبرش را باغی از باغهای بهشت قرار می دهد. آگاه باشید، هر کس علی را دوست بدارد به تعداد رگهای بدنش، از حوری های بهشت به او می بخشد و در مورد هشتاد نفر از اقوام و خویشانش، شفاعت می کند و به تعدا موهای بدنش، از حوریان بهشتی و از شهرهای بهشت برخوردار می شود. بدانید، هرکس علی را دوست بدارد خداوند ملک الموت را برای[قبض روح] او آنگونه می فرستد که برای پیامبران فرستاده می شود و ترس از نکیر و منکر را از او بر می دارد و رویش را سفید می کند و او با حمزه سید الشهداء همنشین خواهد بود. آ گاه باشید، هر کس علی را دوست بدارد، خداوند حکمت را در قلبش ثابت می کند و سخن درست را بر زبانش جاری می سازد و درهای رحمت را به رویش می گشاید.
بدانید، هر کس علی را دوست بدارد، در آسمانها و زمین، اسیر خدا نامیده می شود. آ گاه باشید، هر کس علی را دوست بدارد، فرشته ای از زیر عرش او را صدا می زند: ای بنده خدا، عمل [به فرامین الهی] را از نو آغاز کن؛ زیرا خداوند تمام گناهانت را آمرزیده است. بدانید، هرکس علی را دوست بدارد، روز قیامت در حالی [به صحرای محشر] می آید که صورتش همچون ماه شب چهارده می درخشد. آگاه باشید، هر کس علی را دوست بدارد، بر سرش تاج پادشاهی گذاشته می شود، و لباس کرامت و بزرگواری بر او پوشانده می شود. هر کس علی را دوست بدارد، از پل صراط همچون برق جهنده می گذرد. آگاه باشید، هر کس علی را دوست بدارد برای او دوری از آتش جهنم و جواز عبور از صراط و امان از عذاب دوزخ نوشته می شود، نامه عملش گشوده نخواهد شد و کردارش سنجیده نمی شود و به او گفته می شود: بدون حساب به بهشت وارد شو. بدانید، هر کس علی را دوست بدارد، ملائکه با او دست می دهند و انبیاء او را زیارت می کنند و خداوند تمام حاجتهایش را بر می آورد. آگاه باشید هر کس آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) را دوست بدارد از حسابرسی و سنجش کردار و عبور از صراط در امان است.
بدانید هر کس بر دوستی آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) بمیرد من(رسول خدا) همنشینی او را با انبیاء در بهشت ضمانت می کنم. آگاه باشید هر کس بر بغض و کینه آل محمد بمیرد، بوی بهشت را استشمام نمی کند.
ابورجاء می گفت: حماد بن زید به این حدیث افتخار می کرد و می گفت: این حدیث، اصل[مهمی در دین] است.(فضائل الشیعه، ص3-4)
روایت دوم:
زید بن ثابت گفت: رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
هر کس علی را در زمان حیات آن حضرت و بعد از وفاتش دوست بدارد، خداوند عزوجل تا زمانی که خورشید طلوع و غروب می کند، برای او ایمنی[از عذاب] و [ثبات] ایمان می نویسد و هر کس در زمان حیات علی(علیه السلام) و یا بعد از وفاتش به آن حضرت بغض و کینه ورزد به مرگ جاهلیت خواهد مرد و همه کردار و رفتارش حسابرسی می شود.(فضائل الشیعه، ص7)
روایت سوم:
ابوحمزه ثمالی از امام باقر(علیه السلام) و آن حضرت از پدرانش نقل کرد که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به علی(علیه السلام) فرمود:[هرگاه] محبت و دوستی تو در دل مومنی قرار گیرد باعث می شود اگر یک قدمش بر صراط بلغزد، قدم دیگرش ثابت بماند تا اینکه خداوند او را به سبب محبت تو به بهشت وارد کند. (فضائل الشیعه، ص7)
روایت چهارم:
اسماعیل بن مسلم از امام صادق(علیه السلام) از پدران گرامی آن حضرت نقل کرد که رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
ثابت قدم ترین شما در صراط، کسی است که اهل بیت مرا بیشتر دوست می دارد. (فضائل الشیعه، ص6)
روایت پنجم:
ابوسعید خدری گفت: در خدمت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) نشسته بودیم که مردی نزد آن حضرت آمد و گفت: ای رسول خدا، در مورد کلام خداوند خطاب به شیطان که فرموده:"آیا تکبر کردی یا از برترین ها بودی؟" برایم توضیح بده تا مشخص شود "عالین" چه کسانی هستند که از ملائکه هم برترند؟ پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
من و علی و فاطمه و حسن و حسین(علیهم السلام) دو هزار سال قبل از آنکه خداوند آدم ابوالبشر را بیافریند، در سراپرده عرش تسبیح خدا را می گفتیم و ملائکه به سبب تسبیح ما، تسبیح خدا را می گفتند. هنگامی که خداوند حضرت آدم را آفرید، به فرشتگان فرمان داد او را سجده کنند؛ ولی به ما امر نفرمود که سجده نماییم. پس فرشتگان، همگی سجده کردند به جز ابلیس که سرکشی نمود و سجده نکرد و خداوند به او فرمود: " آیا تکبر کردی یا از عالین(برترین ها) هستی؟" و مقصود از "عالین" همین پنج نفر بودند که اسامی انها در سراپرده عرش نوشته شده بود. پس ما بابِ [رحمت] خداییم که از طریق آن [به خلایق نعمت] می دهد و به سبب ما هدایت یافتگان هدایت می یابند. هر کس ما را دوست بدارد، خدا او را دوست می دارد و در بهشت جای می دهد و هر کس نسبت به ما بغض و کینه داشته باشد، خداوند او را دشمن می دارد و در آتس جهنم جای می دهد. و ما را دوست نمی دارد، مگر کسی که حلال زاده باشد. (فضائل الشیعه، ص9)
التماس دعا
یا علی
